göyərçini

göyərçini
sif. Göy rəngə çalan, tündkülrəngi olan. Göyərçini ləkə.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • göyərçin — is 1. İri çinədanlı, göy boz rəngli quş, əhliləşdirilmişləri çox vaxt ağ rəngdə olur. Məscidin damındakı göyərçinlər kəsik kəsik uğuldayırdılar. M. Hüs.. Kolun altından bir dəstə göyərçin pırıldayıb qalxdı. Ə. Vəl.. 2. məc. Nəvaziş, oxşama,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çölgöyərçini — is. zool. Çöldə yaşayan vəhşi göyərçin …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tor — is. 1. Balıq, quş və s. tutmaq üçün ipdən çarpaz toxunaraq bərabər məsafələrdə düyünlə bərkidilmiş alət. Balıq toru. – Sahibi tor götürüb dənizə gedəndə <Çupçik> də sümsünə sümsünə yortardı. M. C.. Mən yaralı göyərçini tordan çıxarıb… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kəbutər — f. göyərçin. Kəbutəri naməbər naməbər, məktub aparan göyərçin, poçt göyərçini …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tutmaq — f. 1. Əli və ya əlləri ilə bir şeydən yapışmaq. Məhəccərdən tutmaq. Divardan tutmaq. – Hacı Rəsul, Bəndalının zərbəsindən yıxılmamaq üçün qapıdan bərk tutdu. M. C.. Poçtalyon, Xoşqədəm nənənin qolundan tutub onu maşına tərəf çəkdi. S. Qədirzadə.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • uzatmaq — f. 1. Daha uzun etmək; uzunluğunu, boyunu artırmaq. Paltarın ətəyini uzatmaq. İpi bir qədər uzatmaq. 2. Bir şeyi irəliyə doğru hərəkət etdirmək, irəli vermək, bir şeyə, ya bir adama tərəf yaxınlaşdırmaq, yönəltmək. . . Yavıqda oturan qonaqlar da… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • övex’ — (Zaqatala) çöl göyərçini …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • faxtə — ə. qumru, çöl göyərçini …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • alabaxta — is. zool. Meşə göyərçini. Qəhrəman naxırçı yoldaşları ilə birlikdə meşələrdən dələyən yuvasını çıxarır, evdə bir cüt alabaxta balası saxlayırdı. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”